İşte neredeyse bütün gün böyle oturdum. Bir dağınıklık, bir rüküşlük. Tembellik tembelliği doğurdu. Adını Hımbıl koydular. Fonda bir müzik, çayım buz gibi olmuş, tek yanağımı büzüp sol gözümü kısan bir sırıtma. Sonra "çocuk neden mahzun oldu ?" -Böyle oturmaktan. "Akıl yaşı kaç bunun ?" -Böyle oturmaktan. "Hep mi böyle oturur?" -Hep. "Doktora gösterin bari."
Son 1 söz : Homo homini lupus ( insan insanın kurdudur.)
7 yorum:
çay hariç her şey güzel görünüyor:)
Çayın tadı da güzel değildi zaten :)Her şey çok her şeymiş gibi gözüküyor sanki :S ( ne demekse )
Terliklerine bayıldım diyeceğim, dost başa düşman ayağa bakar sözü geldi aklıma:))) Arada bir hımbıl olmak iyidir. Sevgiler
Neyse ki en çok terliklerim görünüyor fazla seçenek yok gibi ;) haklısın hımbıllar arada bir yaratıcı bile oluyorlarmış :) sevgiler asya
sehpa düzeni tanıdık:) tembellik, uyuşukluk, eve bağımlı yaşama isteği bendenizde de var şu aralar fakat sonrası kötü oluyor, bişeyler birikiyor ki demek insanın içinde... koşmak, bağırmak, her işi iki dk.da halletmek ve hatta asabiyet...
selam ederim..
Sonrasına izin vermeyeyim öyleyse kalkayım bir an önce yerimden, asabiyet kötü şey ;)
İnsan genelde tembel olabilmek için hayatı boyunca çalışır. Çok az kişi, insanın aklı kadar tembel olabileceğini bilir. :)
Yorum Gönder