Bazen deli laflarla dolar ağzım, taşar sonra. Kulaklarım duymaz,aklım algılamaz. Söylenir dururum. Başkalarının cümlelerini kendiminkinden ayırt edemem. Kendiminkileri de başkalarından. Düşman düşman, tatlı tatlı, insan insan konuşurum. Dinlemezseniz kırılırım. Alıngan bir kalbim var. Dinleseniz isterim. Sakinlerim öyle. Kendi kendime yazarım. Okumazsanız kırılmam. En çok kendim için yazarım çünkü, kendimi duymak için. Şakısın isterim parmaklarım. Bazen bir kitap sızlanır içimde dolanır ağzımda, ağlaya ağlaya kusarım.Okusanız isterim, siz okudukça rahatlarım sanki. Bazen bir şarkı duyarım ben yazmışım sanırım, hangi dilde olursa farketmez heyecanlanırım.
Bazen birilerine kırgınlıklarım depreşir. Ara sıra kızgınlıkla yer değiştirir. Dönüşür, yayılır aklıma. Nasıl üzülürüm bilseniz, bilseler isterim. Geçecektir ya nasılsa. Bazen güneş öylesine güzel görünür ki kamaşırım, parıldarım. Sokulun isterim yanıma birlikte ısınalım.
Ben bazen daha çok emin olurum; kahkahalar bulaşıcı duygular evrenseldir. Birileri söylemiş: hayat paylaşınca güzelmiş.
